به نقل از «بولتن نیوز»

به بهانه استقبال از نسخه لِگویی بتمن + تصاویر

تاریخ انتشار: ۳۱ خرداد ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۳۷۵۱۲۶۰

به گزارش بولتن نیوز، وقتی در سال 2014 پویانمایی لِگو با آن سروشکل نامتعارفش به نمایش درآمد، کمتر کسی فکرش را می کرد فیلم 60 میلیون دلاری شرکت دانمارکی «لگو»، نزدیک به 500 میلیون دلار فروش داشته باشد. با فروش بالای نسخه اول، مجموعه ای برای ادامه فیلم های لگو برنامه ریزی شد که در اولین آن ها، لگوی بتمن به صورت مستقل به پرده نقره ای راه یافت.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

به بهانه این پویانمایی و عجیب  وغریب ترین بتمن تاریخ سینما، بتمن های تاریخ سینما را بررسی می کنیم:

جوئل شوماخر
بتمن برای همیشه (1995)
بتمن و رابین (1997)
بتمن شوماخر: کارگردان فیلم های مینیمالیستی و درخشانی چون «8 میلی متری»، «زمانی برای کشتن» و «باجه تلفن»، بدون شک بدترین کارگردان در میان مجموعه فیلم سازان فیلم های بتمن است. در فیلم اول و پس از امتناع برتون از ساخت سومین فیلم، او «وال کیلمر» را برای نقش بتمن انتخاب کرد. همچنین بازیگرانی چون «نیکول کیدمن»، «جیم کری» و «تامی لی جونز» به گروه بازیگران اضافه شدند. در این بتمن، شخصیت های منفی تلاش می کنند با کنترل بتمن بر شهر سلطه پیدا کنند که خب، بتمن قطعاً اجازه این کار را نمی دهد. بتمن شوماخر یک بتمن خانوادگی و نوجوانانه است. تفاوت لحن «بتمن برای همیشه» با بتمن های برتون شاید به دلیل گلایه والدینی باشد که به فضای تیره وتار و خشونت فیلم های قبلی اعتراض داشته اند.

فیلم به لطف شهرت بتمن های قبلی، فروش خوبی داشت اما به تنهایی نتوانست هیچ منتقد یا هواداری را راضی کند. با وجود شکست هنری شوماخر در این پروژه، ساخت «بتمن و رابین» نیز به او سپرده شد. شوماخر، «جورج کلونی» را جایگزین کیلمر بی روح کرد تا یکی از مضحک ترین فیلم های تاریخ سینما ساخته شود! فیلم به قدری افتضاح بود که در بسیاری از فهرست های سینمایی و در میان بدترین های تاریخ، حضوری مستمر دارد. در بتمن و رابین، این دو شخصیت تلاش می کنند تا مانع فعالیت های خبیثانه آقای فریز برای نابودی نسل بشر بشوند. به جز کلونی که نقش بتمن را به بدترین شکل ممکن ایفا می کند، آرنولد شوارتزنگر بدمن داستان است و «کریس اودانل» نیز نقش رابین را بازی می کند.

بتمن پس از شوماخر: سومین فیلم شوماخر که پیش تولید آن تا حد زیادی پیشرفت داشت با نمایش بتمن و رابین منتفی شد. حتی پیشنهاد ها و ابراز علاقه دیگر کارگردانان به بتمن نیز نتوانست مدیران مجموعه را به ساخت ادامه فیلم ها مجاب کند. فیلم های شوماخر به قدری بد بودند که تا سال ها کسی نتوانست آبروی از دست رفته آقای بروس وین را بازگرداند.

لِگو
فیلم لگو (2014)
فیلم بتمن لگو (2017)
شرکت لگو مشهورترین و البته بزرگ ترین شرکت اسباب بازی سازی در سراسر دنیا است. ورود این مجموعه به جهان سینما یا شاید ورود سینما به دنیای لگو با یک شگفتی روبه رو بود. هیچ کس فکر نمی کرد فیلمی تا این اندازه تجاری بتواند با یک داستان جذاب و چندلایه تا این اندازه با اقبال روبه رو شود. بتمن در این فیلم در قالب یک اسباب بازی لِگو طور به کمک دیگر شخصیت های داستان می آید تا علیه ظلم پیروز شوند.

در دنباله فیلم لگو، فیلم «بتمن لگویی» در سال جاری نمایش داده شد که باز هم با اقبال روبه رو شد. بتمن که در فیلم قبلی حضوری افتخاری داشت در این پویانمایی شخصیت اصلی داستان است. در واقع پس از خیزش شوالیه تاریکی این اولین باری است که بتمن به تنهایی قهرمان داستان شده. در لگوی بتمن بار دیگر جوکر به گاتهام بازگشته و قصد نابودی شهر و بتمن را دارد. تفاوت لگوی بتمن که «کریس مک کی» آن را کارگردانی کرده با بتمن نولان در روایت و لحن طنزی است که لازمه فیلم های پویانمایی است. با موفقیت دوگانه لگو، قرار است مجموعه با محوریت دیگر شخصیت های فرعی داستان اول مانند نینجاگو ادامه داشته باشد.

تیم برتون
بتمن (1989)
بازگشت بتمن (1992)
بتمن قبل از برتون: بتمن شخصیتی جذاب در کتاب های کمیک است، در چند سریال و فیلم سینمایی حضور داشته که جز دو حضور تلویزیونی، موفقیتی در هنر هفتم نداشته است. همچنین در چند فیلم سینمایی حضوری نصفه و نیمه داشت.
بتمنِ برتون: «تیم برتون» در حالی کارگردانی بتمن را بر عهده گرفت که پیشتر تنها یک فیلم سینمایی از آن ساخته شده بود. «تیم برتون» توانست با همان فضا سازی گوتیک و وهم آلودی که از او انتظار می رود، یک بتمن درست وحسابی خلق کند. در بتمنِ تیم برتون به دوران کودکی بروس وین می رویم و در صحنه قتل پدر و مادر بروس حاضر می شویم. «بتمن» و «بازگشت بتمن» تیم برتون بیش از آن که یک فیلم ابرقهرمانیِ عامه پسند باشد، یک درام روان شناسانه از تقابل بتمن (بروس وین) با بازی درخشان «مایکل کیتون» با کودکی خود و همین طور کنار آمدن با جوکری دیوانه است.

موفقیت بتمن در فصل جوایز و فروش 411 میلیون دلاری در گیشه باعث شد ساخت بازگشت بتمن (1992) نیز به برتون سپرده شود. در بتمن دوم خبری از جوکر نیست اما پنگوئن، ماکس شرک و زن گربه ای به صحنه آمده اند تا امنیت شهر را به خطر بیندازند و هیچ کس جز بتمن نمی تواند گاتهام را نجات دهد. فیلم دوم هم اگرچه با اکراه برتون برعهده او قرار گرفت اما نتیجه اش به خصوص در بخش منتقدان و جشنواره های سینمایی بسیار موفقیت آمیز بود.

بتمن پس از برتون: پس از دوگانه برتون و تضمین ظرفیت های سینمایی و دراماتیک شخصیت، مجموعه پویانمایی های بتمن ساخته شد. شرکت برادران وارنر حساب ویژه ای روی بتمن باز کردند و بر طرفداران این شخصیت روزبه روز افزوده شد. همچنین در صنعت فیلم سازی، بتمن را می توان آغازگر فیلم های ابرقهرمانی دانست که به طور ویژه از جلوه های بصری و رایانه ای استفاده می کنند.

کریستوفر نولان
بتمن آغاز می شود (2005)
شوالیه تاریکی (2008)
خیزش شوالیه تاریکی (2012)

بتمنِ نولان: پس از سال های بدنامی برای بتمن در سینما، نولان در سال 2003 سه گانه ای را بر عهده گرفت که نه تنها بهترین بتمن تاریخ سینماست بلکه جزو بهترین فیلم های سوپرقهرمانی هنر هفتم نیز محسوب می شوند. نخستین بتمن نولان، «بتمن آغاز می شود» در سال 2005 با بازی درخشان و متفاوت «کریستین بیل» آغاز شد. نولان در این فیلم دوباره به همان لحن تاریک و گوتیک برتون بازگشت اما به جای حرکت در مسیر فانتزی، راه دنیای رئال را در پیش گرفت. در این فیلم بتمن باید علاوه بر مبارزه با جنایتکاران حرفه ای و سازمانی، با بروس وین بودنِ خودش نیز کنار بیاید! در این بتمن «مایکل کین»، «لیام نیسون»، «کیتی هلمز» و «گری اولدمن» حضور دارند که نیسون نقش رئیس آدم بد ها را بازی می کند، شروری که با همه بدمن های قبلی متفاوت است و شخصیت انسانی قابل توجهی از خودش به نمایش می گذارد. در حالی که همه گمان می کردند بهترین بتمن را تجربه کرده اند، نولان در «شوالیه تاریکی» با رو کردن شخصیت جوکر با بازی «هیث لجر» که کمی پیش از نمایش عمومی فیلم، خودکشی کرد، توانست موفقیت های خود را ادامه دهد. شوالیه تاریکی بیش از یک میلیارد دلار در سراسر جهان فروش داشت و در فهرست اکثر منتقدان در صدر بهترین فیلم سال 2008 قرار گرفت. تقابل بتمن و جوکر در این فیلم از بهترین دوئل های تاریخ سینماست.

در سومین بتمن، نولان که با اکراه حضور پشت دوربین را پذیرفته بود توانست بار دیگر درآمدی بیش از یک میلیارد دلار برای شرکت ایجاد کند و در عین حال منتقدان و هواداران را نیز راضی نگاه دارد. در «شوالیه تاریکی برمی خیزد»، شخصیت «بین» قطب منفی داستان است که تمایل عجیبی به قتل، کشتار و نابودی دارد. این شخصیت را «تام هاردی» بازی می کند تا نشان دهد در فیلم های نولان بدمن ها دست کمی از قهرمان ها ندارند.

بتمن پس از نولان: در هنگام پیش تولید فیلم شوالیه تاریکی، شرکت وارنر «جرج میلر» را استخدام کرد تا «لیگ عدالت» را راه بیندازد. پیش تولید و فیلم نامه نیز تا حد زیادی پیش رفت و حتی نقش بتمن نیز به «آرمی هامر» سپرده شد اما با موفقیت فیلم نولان، شرکت تصمیم گرفت سه گانه او را تکمیل کند.

به همان اندازه ای که ادامه دادن بتمن بعد از افتضاح های شوماخر کار سختی بود، ادامه دادن بتمن پس از شاهکار های نولان هم کار سختی است. شاید به همین دلیل است که پس از نولان، بتمن قهرمان اول هیچ فیلمی نبوده است. با این حال در سه فیلم «بتمن علیه سوپرمن: ظهور عدالت» (2016)، «جوخه انتحار» (2016) و «لیگ عدالت» (2017) بتمن روی پرده حاضر شد که در هر سه مورد «بن افلک» نقش بروس وین را بازی می کند. فیلم اول و آخر را «زک اسنایدر» کارگردانی کرده، اولی که سال گذشته اکران شد نتوانست حضور موفقی داشته باشد. در دومی بتمن چند تک صحنه در فلش بک حضور داشت و فیلم آخری، «لیگ عدالت» نیز قرار است زمستان نمایش داده شود.

منبع: روزنامه خراسان

منبع: بولتن نیوز

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.bultannews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «بولتن نیوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۳۷۵۱۲۶۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

«دریای پارس» یادگاری برای ایران به بهانه روز خلیج فارس

محمد زکی‌زاده، مستند «دریای پارس» به کارگردانی منوچهر طیاب که در مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی تولید شده است؛ موقعیت جغرافیایی، تاریخ تمدن و فرهنگ‌های گوناگون منطقه خلیج فارس و دریای عمان را به تصویر می‌کشد.

در «دریای پارس» موقعیت جغرافیایی و ژئوپلتیک خلیج فارس و دریای عمان بر اساس تاریخ تمدن عیلام، اکد، سومر، کلده، آشور، بابل، ایران و فرهنگ‌های گوناگون منطقه، مراکز تمدن‌های کهن ایرانی در کرانه خلیج فارس بررسی می‌شود.

این مستند با نام «خلیج فارس» آغاز می‌شود و با نمایش پی در پی نقشه‌های کهنی که از دیرباز از جغرافی‌دانان غربی و مسلمان مانده‌اند بر اصالت این نام صحه می‌گذارد. سپس سفر خود را از جلگه خوزستان آغاز می‌کند و به گشت و گذاری گسترده در جزیره‌های ایران می‌پردازد.

مراسم عاشورای بوشهر، لنج سازی، معابد پالمیری خارک، فجایعی که اروپاییان، دزدان دریایی انگلیس و ... در این مناطق به بار آورده‌اند، چگونگی باز پس گیری هرمز از پرتغالی‌ها از جمله مواردی است که در این فیلم نمایش داده می‌شود.

سابقه تاریخی جزیره خارک، داستان سفر واسکودوگاما پرتغالی و آمدن آلبر کرک به خلیج فارس و آغاز دوران استعمار تا دوران جنگ جهانی اول، مبارزات مردم جنوب علیه استعمار، موقعیت جزایر قشم، کیش، تنب بزرگ، تنب کوچک دیگر سرفصل‌های این فیلم را تشکیل داده است.

منوچهر طیاب مستندساز، نویسنده و منتقد که یکی از چهره‌های تاثیرگذار دنیای مستند به شمار می‌رود، در سال ۱۳۱۶ در تهران به دنیا آمد. او دانش‌آموخته رشته معماری از دانشگاه فنی وین و تحصیل‌کرده رشته کارگردانی سینما و تلویزیون و طراحی صحنه از دانشکده سینمایی آکادمی دولتی موسیقی و هنر‌های نمایشی وین بود.

او از سال ۱۳۴۲ با ساخت فیلمی درباره سفال‌های قدیمی ایران به مستندسازی روی آورد و نزدیک به ۱۰۰ فیلم ارزشمند میراث فرهنگی و تاریخی را کارگردانی کرده است. طیاب استاد رشته سینما در دانشکده هنر‌های دراماتیک و تلویزیون، سرپرست رشته سینماتوگرافی و عکاسی دانشکده علوم ارتباطات اجتماعی تهران و عضو هیئت داوران یونسکو در جشنواره بین‌المللی فیلم کوتاه لهستان بود و از جمله آثار مستند او می‌توان به «البرز»، «زاگرس گهواره تمدنی کهن»، «نقاشی ایران»، «دروازه ملکوت»، «وانگه روان جهان گله کرد» و ... اشاره کرد.

همچنین همزمان با برگزاری سیزدهمین دوره جشنواره بین‌المللی سینماحقیقت، ضمن نکوداشت منوچهر طیاب و نمایش آثار منتخب وی، از این پیشکسوت سینمای مستند با اهدای نشان فیروزه حقیقت تقدیر شد. طیاب غیر از مستندسازی و عکاسی به عنوان شاخه‌های اصلی فعالیت خود، در حوزه ایرانشناسی نیز نامی آشناست و در زندگی خود به طور پیوسته برای معرفی ایران با ابزار فیلم و مستند تلاش کرد.

بسیاری از مستندسازان طیاب را به عنوان یک ایرانشناس عاشق می‌شناسند که مسیر صادقانه‌ای را در زندگی پیش گرفته و او به همراه ایرج افشار، خسرو سینایی و منوچهر ستوده را از کسانی عنوان می‌کنند که گویی جهان هستی آنها را به عنوان پیامبران فرهنگ برگزیده است.

از جمله آثار منوچهر طیاب که در جشنواره‌های مختلف مورد تقدیر واقع شده‌اند، می‌توان به فیلم‌های «سفال/ سرامیک» (۱۳۴۲) - برنده دلفان نقره، «ریتم» (۱۳۴۳) - فیلم منتخب یونسکو برای تدریس در مدارس سینمایی- دیپلم افتخار از جشنواره وین، «خوزستان» (۱۳۴۳)، «دزفول/ شوشتر» (۱۳۴۴)، «کران تا کران» (۱۳۴۴)، «قالی» (۱۳۴۵)، «جزیره قشم» (۱۳۴۶)، «سپاهی دانش» (۱۳۴۷)، «مسجد جامع اصفهان» (۱۳۴۸) - دیپلم افتخار جشنواره فیلم برلین، «دریای پارس» (۱۳۴۸)، «ایران سرزمین ادیان» (۱۳۴۹) - دیپلم افتخار جشنواره وین، «سیر خط در ایران» (۱۳۴۹)، «سوی شهر خاموش- دزفول» (۱۳۴۹)، «آبادان» (۱۳۵۰)، «سوزنبان» (۱۳۵۰)، «کاریکاتوریست» (۱۳۵۰)، «جنگ خروس» (۱۳۵۰)، «شب‌های تهران- ۷ قسمت» (۱۳۵۰)، «زن‌ها و حرفه‌ها» (۱۳۵۰)، «خیمه شب‌بازی» (۱۳۵۱)، «تیاتر رو حوضی» (۱۳۵۱)، «نمایشگاه نقاش امپرسیونیست‌ها» (۱۳۵۱)، «نمایشگاه جواهرات» (۱۳۵۱)، «نمایشگاه شیشه و سفال» (۱۳۵۱)، «نمایشگاه نقاشی کودکان» (۱۳۵۲)، «کاخ چهل‌ستون» (۱۳۵۲)، «کاخ هشت‌بهشت» (۱۳۵۲)، «کاخ عالی‌قاپو» (۱۳۵۲)، «مسجد شیخ لطف‌الله» (۱۳۵۳)، «معماری دوران صفوی» (۱۳۵۴) - برنده دلفان طلایی، «معماری دوران سلجوقی» (۱۳۵۴)، «معماری دوران ایلخانی» (۱۳۵۴)، «معماری دوران تیموری» (۱۳۵۴)، «معماری آستان قدس رضوی» (۱۳۵۵)، «اصفهان هندسه‌ای بر مقیاس انسانی» (۱۳۵۵) - دیپلم افتخار جشنواره سینمایی مسکو، «ساخت کاشی معرق» (۱۳۵۵) و «تعمیر نقاشی‌های دیواری» (۱۳۵۵) اشاره کرد.

منوچهر طیاب کارگردان نام‌آشنای سینمای مستند ایران بامداد روز سه‌شنبه ۴ شهریور سال ۱۳۹۹ در سن هشتاد و سه سالگی در بیمارستانی در وین از دنیا رفت.

باشگاه خبرنگاران جوان فرهنگی هنری سینما و تئاتر